Nietrzymanie moczu to często występująca wśród kobiet dolegliwość. Może pojawić się po ciąży, po porodzie i w okresie menopauzy. Cierpią na nią nawet kobiety po 30-tym roku życia.
Dolegliwość ta spowodowana jest m.in. osłabieniem mięśni dna miednicy. Polega na utrudnionym utrzymaniu moczu w sytuacji zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej.
Czynniki sprzyjające pojawieniu się tej dolegliwości to otyłość, przewlekłe zaparcia, przebyte operacje ginekologiczne lub urologiczne, wykonywanie ciężkiej pracy fizycznej. Jednym ze sposobów radzenia sobie z tym problemem jest zastosowanie laseroterapii.
Kiedy warto rozważyć wykonanie zabiegu?
Przeprowadzenie laserowego leczenia nietrzymania moczu we wczesnej fazie pojawienia się choroby daje możliwość całkowitego jej wyleczenia. Zabieg stosuje się również wtedy, gdy efektów nie przynoszą inne metody leczenia, takie jak regularne ćwiczenia mięśni dna miednicy.
Warto udać się na konsultację lekarską i rozważyć wykonanie zabiegu, gdy problem nietrzymania moczu pojawia się podczas:
- śmiechu
- kaszlu
- kichania
- aktywności fizycznej
- po upływie 6 tygodniu po porodzie.
Konsultacja lekarska
Zabieg laserowego leczenia nietrzymania moczu poprzedzony jest konsultacją lekarską, podczas której odbywa się kontrola stanu zdrowia pacjentki. Lekarz przeprowadza badanie ginekologiczne i ocenia czy nie ma przeciwskazań do wykonania zabiegu. Niezbędnym badaniem pozwalającym na zakwalifikowanie do leczenia laserem jest posiadanie przez pacjentkę aktualnego wyniku badania cytologicznego szyjki macicy. Lekarz może zlecić również wykonanie dodatkowych badań, np. badania ogólnego moczu. Zabiegu laserowego leczenia nietrzymania moczu nie wykonuje się gdy pacjentka:
- jest w ciąży
- karmi piersią
- cierpi na zakażenie okolic intymnych lub zakażenie pęcherza moczowego
- ma nieprawidłowy wynik badania cytologicznego szyjki macicy.
Zabieg krok po kroku
Zabieg wykonywany jest w trybie ambulatoryjnym przy użyciu lasera. Przed rozpoczęciem zabiegu przedsionek, wejście i kanał pochwy zostają zdezynfekowane i osuszone. Następnie lekarz wprowadza do pochwy głowicę lasera, którego impulsy dostają się do błony śluzowej.
Proces ten powoduje zwiększenie ilości kolagenu, wzmocnienie ścianek pochwy oraz obszaru ujścia cewki moczowej. Obkurczenie tkanek poddanych działaniu wiązek lasera skutkuje zmniejszeniem kąta nachylenia cewki moczowej. Następuje wzrost napięcia i elastyczności tkanek w okolicy pochwy, pęcherza moczowego i cewki moczowej. Dzięki temu przywraca się jej normalną funkcjonalność. Zabieg trwa około 30 minut. Pacjentka nie wymaga hospitalizacji i może od razu wrócić do domu. Podczas pierwszej doby po wykonaniu zabiegu może być odczuwalny niewielki dyskomfort. Może pojawić się również wysięk surowiczy z pochwy i niewielkie zaczerwienienie okolic intymnych.
Jakie są zalecenia lekarza po wykonanym zabiegu?
Po zabiegu lekarz wyznacza termin wizyty kontrolnej i przekazuje szereg zaleceń, do których należą:
- unikanie aktywności fizycznej (do dwóch tygodni po zabiegu)
- stosowanie podpasek (przez kilka dni po zabiegu)
- zakaz stosowania tamponów i krążków dopochwowych (w pierwszym miesiącu od zabiegu)
- szczególna dbałość o higienę miejsc intymnych
- unikanie kąpieli w wannie, basenie, jacuzzi (przez tydzień po zabiegu)
- unikanie kontaktów intymnych (przez tydzień po zabiegu)
- stosowanie hormonalnej terapii zastępczej przez kobiety w okresie pomenopauzalnym
- wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie Kegla.
Efekty laserowego leczenia nietrzymania moczu
W sytuacji lekko lub średnio nasilonego wysiłkowego nietrzymania moczu zwykle efekt poprawy osiągany jest po wykonaniu jednego zabiegu. W przypadku konieczności wykonania kolejnego zabiegu – wykonuje się go po miesiącu.
Efekty przychodzą z czasem, są odczuwalne po miesiącu. U kobiet po menopauzie w celu podtrzymania efektów zabiegu stosuje się hormonalną terapię zastępczą. Ostateczny efekt leczenia zależy jednak od indywidualnych warunków anatomicznych pacjentki i od stopnia zaawansowania choroby.
Czy leczenie laserem jest bezpieczne?
Laserowe leczenie nietrzymania moczu uznawane jest za najbezpieczniejszą metodę pokonania problemu. Metoda ta jest mało inwazyjna, dokładna, bezbolesna i nie wymaga zastosowania znieczulenia.
UWAGA: Efekt zabiegu może być różny zależnie od ilości zabiegów, wieku pacjentki oraz pozostałych istotnych czynników, o których pacjentka może nie wiedzieć, a co może wpłynąć na końcowy efekt zabiegu.