Makrosomia płodu a cukrzyca w ciąży

Makrosomia płodu to sytuacja, gdy gdy szacunkowa masa płodu w badaniu USG wynosi powyżej 90. percentyla lub powyżej 4000 g.

Makrosomia płodu występuje często u dzieci matek chorych na cukrzycę, zarówno przedciążową, jak i ciążową.

Makrosomia jest składową zespołu fetopatii cukrzycowej u noworodków, w którym występują także:

  • zmienione proporcje ciała – zwiększony obwodu barków i brzucha
  • przerost mięśnia sercowego, wątroby, trzustki, śledziony i nadnerczy
  • zaburzenia oddychania
  • żółtaczka
  • zmniejszone stężenie glukozy (hipoglikemia), wapnia (hipokalcemia) i magnezu (hipomagnezemia).

Makrosomia płodu zwiększa ryzyko m.in.:

  • dystocji barkowej w trakcie porodu
  • urazów okołoporodowych – złamania obojczyka, porażenia splotu barkowego, uszkodzenia nerwu twarzowego
  • niedotlenienia okołoporodowego.

W zapobieganiu makrosomii płodu kluczowe znaczenie ma właściwie leczona i kontrolowana cukrzyca w okresie ciąży.

Wysokie stężenia glukozy we krwi matki powodują bowiem zwiększone wydzielanie u płodu insuliny i czynników wzrostu, które prowadzą do nadmiernego przyrostu masy ciała płodu oraz odkładania się tkanki tłuszczowej.

Dzieci z makrosomią mogą rozwijać się prawidłowo, ale są bardziej narażone na otyłość i zaburzenia metaboliczne w późniejszym życiu. Kluczowe jest monitorowanie ich wzrostu i wagi po urodzeniu oraz promowanie zdrowego stylu życia w okresie dzieciństwa i młodości.

 

autor: dr n. med. Anita Hamela-Olkowska