Kwiecień jest miesiącem świadomości adenomiozy.
Czym jest zatem ta choroba?
Adenomioza, nazywana endometriozą wewnętrzną, to odmiana endometriozy, w której doszło do inwazji endometrium do mięśnia macicy (widoczne jako brązowe elementy na zdjęciu).
Innymi słowy adenomioza to endometrioza mięśnia macicy.
Szacuje się, że występuje ona u 20-35% kobiet.
Adenomioza może występować samodzielnie lub w połączeniu z endometriozą zlokalizowaną na innych narządach. Około 30% kobiet z endometriozą ma adenomiozę.
Choroba może dotyczyć całego mięśnia macicy (adenomioza uogólniona) lub tylko jego fragmentu (adenomioza ogniskowa).
Przemieszczona tkanka endometrium wywołuje przerost otaczającej mięśniówki macicy, co często skutkuje powiększeniem macicy.
Przyczyna powstawania adenomiozy nie zawsze jest znana. Występuje ona częściej u pacjentek, które przebyły zabieg operacyjny na macicy, poród drogą cięcia cesarskiego lub wyłyżeczkowanie jamy macicy.
Najczęstszym objawem adenomiozy są bolesne, obfite lub krwotoczne miesiączki.
Mogą występować także nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych, przewlekły ból miednicy, ból przy współżyciu oraz problem z zajściem w ciążę.
U ok. 35% kobiet choroba przebiega bezobjawowo.
Podstawową metodą diagnostyczną adenomiozy jest badanie USG ginekologiczne. Niektóre kobiety mogą mieć wskazania do poszerzenia diagnostyki o rezonans magnetyczny miednicy mniejszej lub histeroskopię z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego.
Terapią z wyboru u pacjentek objawowych jest leczenie farmakologiczne. Najczęściej jest to doustna antykoncepcja, progestageny lub hormonalna wkładka wewnątrzmaciczna.
W przypadku braku poprawy i silnych dolegliwości bólowych można rozważyć operacyjne usunięcie ognisk adenomiozy lub wycięcie całej macicy.
Podobnie jak w endometriozie, ważnym elementem leczenia adenomiozy jest dieta przeciwzapalna oraz zdrowy tryb życia.
autorzy: dr Joanna Jacko, dr Magdalena Biela