Skurcze dodatkowe nadkomorowe są najczęściej stwierdzanym rodzajem zaburzeń rytmu serca u płodów. Rytm serca płodu jest wówczas niemiarowy, czyli nierówny, przy prawidłowym rytmie podstawowym w zakresie 120-160/min. Jest to spowodowane dodatkowymi skurczami serca powstającymi w przedsionkach.
W większości przypadków arytmia ta jest stwierdzana podczas osłuchiwania serca płodu w trakcie rutynowej wizyty u ginekologa lub podczas badań USG.
Czynnikiem wyzwalającym skurcze dodatkowe u płodu może być:
- spożywanie przez ciężarną w nadmiarze produktów zawierających kofeinę (np. kawa, herbata, napoje energetyzujące, czekolada – zwłaszcza gorzka)
- zaburzenia elektrolitowe u matki (np. niedobór magnezu)
- przebycie przez ciężarną infekcji wirusowej
- palenie papierosów w ciąży
- silny stres.
Często nie udaje się ustalić przyczyny powstania tej arytmii.
Skurcze dodatkowe w większości przypadków są izolowaną anomalią, z prawidłową anatomią serca.
Z reguły ustępują samoistnie w okresie ciąży lub po urodzeniu, rokują korzystnie, nie wpływają na wydolność układu krążenia płodu i nie wymagają leczenia lekami antyarytmicznymi.
Jednak nie można całkowicie ich bagatelizować, gdyż niekiedy mogą prowadzić do groźniejszej arytmii, w której rytm serca płodu jest zbyt szybki – powyżej 200/min, takiej jak częstoskurcz nadkomorowy lub trzepotanie przedsionków.
Stwierdzenie zaburzeń rytmu serca płodu jest wskazaniem do badania echokardiograficznego płodu. W zależności od rodzaju stwierdzonej arytmii podejmowana jest decyzja o dalszym postępowaniu.
autor: dr n. med. Anita Hamela-Olkowska