Toxoplazmoza jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób pasożytniczych u człowieka. Jest ona wywołana pierwotniakiem Toxoplasma gondii.
Istnieją trzy główne drogi zarażenia:
- pokarmowa
- droga przezłożyskowa
- poprzez transfuzję krwi
Do zarażenia płodu dochodzi prawie wyłącznie w przypadku pierwotnego zarażenia ciężarnej i po transmisji pasożyta przez łożysko do płodu. Przebycie przez kobietę zarażenia Toxoplazmoza gondii przed ciążą łączy się z nabyciem wystarczającej odporności. Tylko w przypadku ciężkiego upośledzenia odporności może dojść do reaktywacji infekcji u matki i transmisji do płodu.
Następstwem zarażenia może być poronienie, zgon wewnątrzmaciczny płodu lub poważne powikłania u noworodka i dziecka. Zarażenia we wczesnym okresie ciąży mogą powodować zapalenie siatkówki i naczyniówki oka, zwapnienia śródmózgowe, małogłowie lub wodogłowie. Mogą im towarzyszyć drgawki, zaburzenia widzenia i niedosłuch u dziecka.
Zarażenie w zaawansowanej ciąży może objawiać się powiększeniem wątroby i śledziony, żółtaczką, a także zapaleniem mózgu i płuc u dziecka.
Dlatego tak ważna jest wiedza na temat zapobiegania zarażeniu toxoplazmozą w ciąży u kobiet, które nie mają odporności na tę chorobę.
Jak uniknąć zarażenia toksoplazmozą:
- nie spożywać surowego lub niedogotowanego mięsa
- owoce i warzywa dokładnie myć i obierać
- nie pić surowej wody z niepewnego źródła, szczególnie w trakcie podróży
- obróbkę mięsa wykonywać na szklanej desce i myć ją detergentem po każdym użyciu
- po pracy w kuchni myć dokładnie ręce wodą z mydłem
- naczynia, blaty kuchenne i przybory kuchenne myć w ciepłej wodzie z detergentem po każdym kontakcie z surowym mięsem, owocami morza, niemytymi warzywami lub owocami
- używać rękawic gumowych podczas pracy z ziemią (np. praca w ogrodzie), a po zakończeniu prac dokładnie umyć ręce wodą z mydłem
- nie karmić kotów surowym mięsem, tylko przeznaczoną dla nich karmą
- w ciąży nie sprzątać kuwety kota, a jeśli to konieczne to w gumowych rękawiczkach
- zabezpieczyć piaskownice dziecięce przed kotami.
autor: dr n. med. Anita Hamela-Olkowska