Guzki tarczycy to bardzo często występujące zmiany w tym narządzie.
Rozpoznawane są częściej u kobiet niż u mężczyzn. Częstość ich występowania wzrasta z wiekiem.
Znaczna większość guzków tarczycy to zmiany łagodne. Niewielki odsetek stanowią przypadki raka tarczycy.
Guzki tarczycy to zmiany lite lub torbiele wypełnione płynem.
Jednoznaczna przyczyna ich rozwoju nie jest znana.
Do czynników mogących mieć wpływ na ich powstawanie zalicza się:
- obciążenie dziedziczne
- chorobę Hashimoto
- niedobór jodu w diecie.
Część guzków tarczycy nie wywołuje żadnych dolegliwości. Znacznie powiększone guzy mogą uciskać na tchawicę lub przełyk, co może powodować:
- duszność
- trudności w połykaniu
- ból w okolicy tarczycy
- chrypkę.
W niektórych przypadkach guzki wytwarzają nadmierną ilość hormonów tarczycy i mogą wywoływać objawy nadczynności tego narządu.
U osób z guzkami spowodowanymi chorobą Hashimoto głównym objawem może być niedoczynność tarczycy.
W diagnostyce guzków tarczycy przeprowadza się następujące badania:
- ocena hormonów tarczycy: TSH, fT4, fT3
- USG tarczycy
- biopsja aspiracyjna cienkoigłowa guzka (w niektórych przypadkach)
- scyntygrafia tarczycy (w niektórych przypadkach).
Terapia guzków tarczycy jest dobierana indywidualnie dla każdego pacjenta i może polegać na:
- obserwacji guzków w badaniu USG, ewentualnie biopsji zmiany
- leczeniu niedoczynności lub nadczynności tarczycy
- leczeniu jodem promieniotwórczym
- leczeniu operacyjnym.
Po wykryciu guzka tarczycy warto zgłosić się do lekarza endokrynologa, który oceni czynność tarczycy oraz ryzyko onkologiczne.
autor: dr Kamila Tańska, specjalista endokrynolog